09.06.2020 r. - kl.5 - wychowanie do życia w rodzinie

09.06.2020 r. – kl. 5 – wychowanie do życia w rodzinie

Temat: Dobre wychowanie.

   Pamiętajmy, że zasady dobrego wychowania ułatwiają życie. Dobrych manier należy przestrzegać w domu, szkole i miejscach publicznych. „Dobre wychowanie to umiejętność kulturalnego i eleganckiego zachowania się w każdej sytuacji. To postawa otwartości

 i życzliwości względem drugiego człowieka, ale także bardzo konkretna wiedza: jakie ubranie włożyć na przyjęcie do cioci, jakie zasady obowiązują w teatrze czy też w jaki sposób rozpocząć rozmowę z nowopoznaną osobą.”

    Gdy byliście małymi dziećmi rodzice zachęcali Was do stosowania zwrotów grzecznościowych: proszę, dziękuję, przepraszam. Osoba, która umie się dostosować

do właściwych zasad zachowania jest szanowana. Te zasady nazywamy  savoir-vivre”em

i obejmują one wszystkie dziedziny życia. Podpowiadają nam, jak zachować się

w określonych sytuacjach, aby nie narazić się na krytyczne uwagi, śmieszność,

aby nie obrazić innych i być zaakceptowanym w towarzystwie.

   DOM – to pierwsze miejsce nauki dobrych manier. Przejawiają się one w tym,

że pamiętamy o ważnych rocznicach, uroczystościach rodzinnych. Potrafimy składać okolicznościowe życzenia w formie ustnej i pisemnej. Sami wychodzimy z inicjatywą niesienia pomocy w domu. Mówimy dobrze o swoich bliskich, nie opowiadamy publicznie o ich wadach. Przy stole zawsze najpierw podajemy potrawy innym, starszym od nas, a dopiero później nakładamy sobie. Dziękujemy zawsze za posiłek i wszelką pomoc rodzinną.

    SZKOŁA – tu oczekuje się od Was kulturalnego zachowania. Zawsze należy pozdrawiać nauczycieli i innych pracowników szkoły zwrotem „dzień dobry”, czy żegnać: „do widzenia”. Kulturalny uczeń nie spóźnia się na lekcje, chyba że z ważnych przyczyn. Odrabia systematycznie zadania i przygotowuje się do lekcji – jest to wyraz szacunku wobec nauczycieli, rodziców oraz rówieśników. Pomaga koleżankom czy kolegom w nauce.

Dziecko o dobrych manierach nie przerywa innym, lecz pozwala im dokończyć wypowiedź. Nie używa brzydkich wyrazów, czyli takich, które uważane są za wulgarne, czy obraźliwe. Wypowiada się, używając konkretnych argumentów, a jeśli nie ma racji, potrafi to przyznać.

   MIEJSCA PUBLICZNE – Osoba kulturalna wie, jak należy zachować się w kinie, teatrze,

w środkach komunikacji (autobusie, pociągu…). Nie krzyczy głośno, aby nie przeszkadzać innym, nie komentuje, np. tego, co dzieje się na ekranie czy scenie, nie rozrzuca śmieci. Ustępuje miejsca osobom starszym, z małymi dziećmi…

   UBIÓR – świadczy o naszej kulturze osobistej. Ubrania są naszą wizytówką. Nie chodzi

o to, aby afiszować się drogimi, markowymi rzeczami. Najważniejsze, żeby ubrania były czyste, schludne i stosowne do okoliczności. Rozumiecie na pewno, że szkoła to nie dyskoteka, a teatr czy filharmonia to nie plaża – w każdym z tych miejsc obowiązuje właściwy strój. W instytucjach kultury konieczny jest strój galowy, a do szkoły należy nosić skromny

i niewyzywający. Jeśli w szkole jest akademia lub inna uroczystość, należy pamiętać

o odświętnym stroju. Ubrania chronią Waszą intymność, a także pomagają wyrazić styl

i osobowość. Pamiętajcie, że „ubranie to nie przebranie”. Nie podążajcie ślepo za modą,

ale noście takie stroje, w których czujecie się dobrze.

   Opracowano na podstawie: Wędrując ku dorosłości. WdŻwR, podręcznik i z.ćw. do kl. 4.